Tongentaal uitleg
Tongentaal leren spreken is een onderwerp dat binnen christelijke kringen veel discussie oproept. Veel charismatische en pinksterkerken geloven dat ‘spreken in tongen’ een bovennatuurlijk gebedstaal is, soms zelfs aangeduid als ‘engelentaal’. Maar is deze praktijk wel Bijbels? In deze blog onderzoeken we de Schrift om vast te stellen wat de Bijbel werkelijk leert over tongentaal en of de moderne vorm ervan overeenkomt met de Bijbelse context.
Tongentaal leren spreken?
In veel charismatische kringen wordt tongentaal gezien als een hemelse taal die niet door mensen begrepen hoeft te worden. Sommigen beweren dat het ‘engelentaal’ is, gebaseerd op 1 Korinthe 13:1: “Al sprak ik de talen van mensen en engelen, maar ik had de liefde niet, dan was ik een schallend koper of een rinkelende cimbaal.” Dit wordt vaak geïnterpreteerd als bewijs dat er een aparte, goddelijke taal bestaat die gelovigen kunnen spreken door de Heilige Geest.
Een Bijbelse Weerlegging van Tongentaal leren
De Bijbel geeft echter een heel ander beeld van wat tongentaal is en hoe het functioneert.
- Bijbelse Tongentaal was Begrijpelijke, Menselijke Taal
In Handelingen 2:4-8 lezen we over het eerste optreden van tongentaal. De discipelen spraken in tongen en de menigte hoorde hen in hun eigen taal spreken. “Wij allen horen hen in onze eigen taal over de grote daden van God spreken.” Dit was geen onverstaanbaar gebrabbel, maar bestaande talen die begrepen werden door anderen. - Engelentaal is Hyperbool, Geen Doctrine
Paulus zegt in 1 Korinthe 13:1: “Al sprak ik de talen van mensen en engelen…” Dit is een literaire stijlfiguur (hyperbool). Net zoals hij in hetzelfde hoofdstuk zegt: “Al had ik al het geloof zodat ik bergen kon verzetten…”, betekent dit niet letterlijk dat hij bergen verplaatst. Paulus gebruikt een overdrijving om het belang van liefde te benadrukken, niet om een aparte engelentaal te onderwijzen. - Paulus Waarschuwt tegen Onverstaanbaar Gebrabbel
In 1 Korinthe 14 legt Paulus duidelijke richtlijnen neer over het spreken in tongen. Hij zegt in vers 9: “Als u door de tong niet een duidelijke klank voortbrengt, hoe zal men dan weten wat er gezegd wordt? U zult in de lucht spreken!” Dit is een directe waarschuwing tegen onverstaanbaar ‘gebabbel’ zonder interpretatie. - Tongentaal was een Teken voor Ongelovigen, Niet voor de Gemeente
Paulus zegt in 1 Korinthe 14:22: “De talen zijn dus tot een teken, niet voor hen die geloven, maar voor de ongelovigen.” Dit sluit aan bij Handelingen 2, waar tongentaal een wonder was om ongelovigen te overtuigen, niet een privégebedstaal zonder betekenis.
Tongentaal in de bijbel?
De moderne versie van tongentaal, waarin mensen klanken uitstoten die niemand begrijpt, heeft geen Bijbelse basis. Dit kan leiden tot:
- Verwarring en misleiding binnen de gemeente.
- Een focus op emotionele ervaringen in plaats van op Bijbelse waarheid.
- Het idee dat sommige christenen ‘geestelijker’ zijn omdat ze in tongen spreken, terwijl Paulus juist de nadruk legt op orde en opbouw in de gemeente (1 Korinthe 14:27-28)
- De wens tot tongentaal leren spreken, terwijl dit onbijbels is en kan leiden tot onnodige tegenvallers en zelfs schade aan je geloof(!)
Conclusie
De Bijbel leert duidelijk dat tongentaal in de eerste eeuw een teken was dat bestond uit echte talen, geen onbegrijpelijke klanken of een zogenaamde engelentaal. De moderne interpretatie mist Bijbelse grond en is vaak een verkeerd begrip van Schriftgedeelten. Christenen worden opgeroepen om de Schrift zorgvuldig te bestuderen en niet iets aan de Bijbel toe te voegen wat er niet staat.
Wil je nog dieper ingaan op tongentaal?
Kijk dan deze playlist waarin we ingaan op de geschiedenis van tongentaal, of dit bijbels is en hoe we hier mee moeten omgaan.
Tongentaal ontmaskerd playlist.
